Κα Κατσαβριά θα ξεκινήσουμε τις ερωτήσεις μας δυστυχώς με μια τραγωδία που εκτυλίχθηκε στις 23 Ιουλίου και εξακολουθεί να απασχολεί τη χώρα μας. Η τραγωδία στο Μάτι της Ανατολικής Αττικής φαίνεται πως δεν έχει τέλο με συνολικά 91 νεκρούς έως σήμερα. Τι έφταιξε κ. Κατσαβριά και ποιος παίρνει την ευθύνη; Αρκούν κάποιες παραιτήσεις; Τι χειρότερο να περιμένουμε στο μέλλον;

​

Εκφράζω τη βαθιά θλίψη μου για τα θύματα της φονικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική, στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά. Νιώθω απέραντα τον πόνο των οικογενειών που βρέθηκαν σε αυτή τη δύσκολη θέση, καθώς στην οικογένειά μας χάσαμε μια αγαπημένη εξαδέλφη μου.

​

Τα σημαντικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση για την αποκατάσταση των πληγέντων, η οποία εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, είναι το αυτονόητο χρέος της Πολιτείας προκειμένου να διασφαλιστεί η επαναφορά της Ανατολικής Αττικής στην κανονικότητα.

​

Η θανατηφόρα πυρκαγιά ήταν αποτέλεσμα των πρωτοφανών καιρικών φαινομένων και της αφροσύνης με την οποία αφέθηκε να δομηθούν οι δασικές αυτές εκτάσεις κατά το παρελθόν.

​

Στο σημείο αυτό, είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε την αυτοθυσία και των ηρωισμό του συνόλου της Πυροσβεστικής, της Αστυνομίας, των Ενόπλων Δυνάμεων και όλων των εθελοντών για το έργο που επιτελούν, παρόλο που τα διαθέσιμα μέσα δεν είναι πλήρως επαρκή, εξαιτίας και της δύσκολης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρέθηκε η χώρα. Οφείλουμε επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ηθική συμπαράσταση και την έμπρακτη αλληλεγγύη που επέδειξε η Ε.Ε. καθώς και σημαντικές χώρες εκτός Ευρώπης, όπως η γείτονα Τουρκία.

​

Βεβαίως, οι 91 νεκροί προσδιορίζουν πολιτικές ευθύνες, τις οποίες ο πρωθυπουργός της χώρας είχε τη γενναιότητα να αναλάβει για λογαριασμό όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά. Η παραίτηση του Υπ. Δημόσιας Τάξης, του Γεν. Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας και η αντικατάσταση των Αρχηγών της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, πέρα από τον καταλογισμό ευθυνών σηματοδοτούν και την ανάγκη της άμεσης λήψης μέτρων, καθώς το φετινό καλοκαίρι εξακολουθεί να είναι δύσκολο. Αλλά, επιτρέψτε μου να πω, δεν είναι ο αριθμός των παραιτήσεων που δίνουν το μέγεθος και την ποιότητα της πολιτικής ευθύνης. Γιατί τότε, με μια συγνώμη, θα ξεμπερδεύαμε πολύ εύκολα. Εκείνο που έχει σημασία είναι τι κάνεις για να προστατέψεις τον πολίτη.

​

Ωστόσο, η πολιτική τυμβωρυχία δεν ταιριάζει τούτη την ώρα που απαιτείται σεβασμός στα θύματα και ανάληψη πρωτοβουλιών για να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα αυτά. Όποιοι επιχειρούν πολιτική εκμετάλλευση πρέπει πρώτα να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να αναμετρηθούν με τις δικές τους ευθύνες. Έτσι κι αλλιώς, ο λαός καταλαβαίνει και δεν παρασύρεται από χυδαία επικοινωνιακά τεχνάσματα.

​

Πάντως, εκείνο που είναι ανάγκη να κατανοήσουμε, είναι ότι το μήνυμα της κλιματικής αλλαγής ήρθε με τον πιο τραγικό τρόπο. Το καμπανάκι χτύπησε και το άκουσαν όλοι, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Οι προβλέψεις για τα επόμενα χρόνια δείχνουν ότι 7 στους 10 Ευρωπαίους θα έρθουν αντιμέτωποι με καταστροφικά καιρικά φαινόμενα.

​

Αυτή η δυσοίωνη προοπτική καθορίζει και το περιεχόμενο της πολιτικής μας ευθύνης:  η οικοδομική αναρχία και οι αυθαιρεσίες πρέπει να αποτελέσουν οριστικό παρελθόν. Οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να συμβάλουν σε αυτό μαζί με την αυστηροποίηση των μέτρων της πολιτείας. Και, επιπλέον, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ πρέπει να αναδιοργανωθεί ριζικά, προκειμένου όλος ο μηχανισμός της κεντρικής διοίκησης, της Περιφερειακής και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να είναι σε θέση να ανταποκριθούν τόσο στο επείγον των φαινομένων όσο και στο ανώτατο μέγεθος της επικινδυνότητάς τους. Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινούνται οι άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης.

​

Η 20η Αυγούστου έχει οριοθετηθεί από την κυβέρνηση ως η ημέρα εξόδου από τα μνημόνια. Ως έννοια δημιουργεί προσδοκίες, αλλά, ρεαλιστικά, πόση απόσταση έχουμε ακόμα να διανύσουμε μέχρι  να βιώσει ο πολίτης το όποιο θετικό φέρνει μία τέτοια εξέλιξη;

​

Ακούστε. Σε δυο εβδομάδες, ολοκληρώνεται το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με τους δανειστές. Και πρέπει να τονίσουμε ότι είναι οι θυσίες του ελληνικού λαού που έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Το γεγονός ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια σημαίνει ότι η χώρα μας αποκτά ξανά τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί ομαλά την οικονομία από τις αγορές. Σημαίνει, επίσης, ότι  ανακτά την κυριαρχία της, δηλαδή τη δυνατότητα να σχεδιάζουμε και να υλοποιούμε εκείνες τις πολιτικές, που κρίνουμε ότι θα φέρουν πιο κοντά την ανάπτυξη. Πώς θα κατανεμηθούν τα βάρη δικαιότερα. Πώς θα αυξηθεί η απασχόληση και με ποιο τρόπο θα διανεμηθεί το εθνικό εισόδημα. Επομένως, οι προσδοκίες είναι βάσιμες και ρεαλιστικές. Ωστόσο, προκειμένου ο πολίτης να βιώσει, όπως λέτε κι εσείς, τις θετικές προοπτικές από το οριστικό τέλος των μνημονίων, απαιτείται η απόδοση των επενδύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη και η επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης. Αυτό επιχειρούμε, και έχουμε την πεποίθηση ότι από εδώ και μπρός θα καταγράφουμε, συνεχώς, καλές ειδήσεις.

​

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο μετά την κρίση, αλλά και το να ζητείται συνεχώς υπομονή από ένα λαό που σύρθηκε με βία σε μια υποχρεωτική προσαρμογή, δεν βοηθά. Τι θα λέγατε για να τον πείσετε ότι αξίζει τον κόπο να το κάνει;

​

Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι ο λαός μας υπέστη τη βαναυσότητα των μνημονιακών μέτρων,  που οδήγησαν σε εκτεταμένη ανεργία και άγρια λιτότητα. Αυτά κούρασαν τον ελληνικό λαό, και δίκαια τον εξόργισαν. Και, επιπλέον, κανείς δεν ξεχνά ότι η ελληνική κλεπτοκρατία χρεοκόπησε τη χώρα. Όπως κανείς δεν ξεχνά ότι οι δανειστές φέρθηκαν βάρβαρα απέναντι στους Έλληνες την ίδια ώρα που έδιναν και το περιθώριο στο παλιό πολιτικό σύστημα να διαχειριστεί την κρίση αναποτελεσματικά και μεροληπτικά υπέρ των φίλων τους, των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Ωστόσο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη των ΑΝ.ΕΛ., πέτυχε εκεί που η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, όπως κι αν λέγεται σήμερα, απέτυχαν. Από τη μια εφάρμοσε τη δύσκολη συμφωνία του 2015 και από την άλλη κράτησε την κοινωνία όρθια. Βεβαίως, εάν οι δανειστές διέθεταν κοινή λογική και είχαν αποδεχτεί ένα μεγάλο μέρος του αρχικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά και πολύ καλύτερα για όλους. Ωστόσο τώρα, δεν ζητείται υπομονή. Ζητείται η ενεργός συμμετοχή όλων, στην Παραγωγική Ανασυγκρότηση και την αναπτυξιακή διαδικασία. Γιατί το νέο αναπτυξιακό μοντέλο είναι υπόθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, προκειμένου αυτό να κινηθεί σε δίκαιη κατεύθυνση, να δώσει απασχόληση και εισόδημα. Διαφορετικά, θα κινδυνέψουμε να ξαναβρεθούμε αντιμέτωποι με καταστάσεις χρεοκοπίας και βαθιάς κοινωνικής ανισότητας.   

​

Σε ενάμισι περίπου μήνα μπαίνουμε στον τελευταίο χρόνο θητείας της παρούσας κυβέρνησης. Θεωρείτε ότι θα τον εξαντλήσει;  Και δεν το ρωτώ φιλολογικά αλλά θα ήθελα την επιχειρηματολογία σας, με δεδομένο ότι όσα έρχονται με συντάξεις και μισθούς πιθανόν να δυσκολέψουν για αυτή τα πράγματα.

​

Προσέξτε. Έχουμε κάθε λόγο να εξαντλήσουμε την τετραετία γιατί κάθε μέρα που περνάει, μέχρι το φθινόπωρο του 2019, τα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής μας θα γίνονται ορατά και χειροπιαστά από τους πολίτες. Θα έχουν το χρόνο να τα βιώσουν, όπως είπατε κι εσείς. Ασφαλώς, δεν συμφωνώ ότι είναι δεδομένο πως θα μειωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί. Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε τα πάντα για να μην υλοποιηθούν οι παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ, του κ. Μητσοτάκη και της κ. Γεννηματά. Γιατί, για να είμαστε ξεκάθαροι, το μεν ΔΝΤ επέβαλε αυτά τα μέτρα για να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση, η δε αντιπολίτευση πίεσε αφόρητα προκειμένου να μετατρέψει τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου σε όρο της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της τέταρτης – και τελευταίας – αξιολόγησης. Μέχρι και την κ. Μέρκελ εκλιπαρούσε ο κ. Μητσοτάκης, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Δηλαδή, η Ν.Δ. και το λεγόμενο ΚΙΝ.ΑΛ., επιδίωξαν να ικανοποιήσουν τα «αφεντικά» τους, να ρίξουν το πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση και να ανοίξουν το δρόμο για την επάνοδό τους στην εξουσία. Δυστυχώς, «ουδέν ελησμόνησαν και ουδέν εδιδάχθησαν…».

​

Το διάστημα που είστε βουλευτής πάρθηκαν δύσκολες και επώδυνες αποφάσεις. Αν τις αξιολογούσατε, υπήρξε κάποια που πραγματικά χρειάστηκε να παλέψετε με την συνείδησή σας και  να πείσετε με δυσκολία τον εαυτό σας να την ψηφίσει;

​

Ναι. Υπήρξε η απόφαση για τη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ. Παρά το γεγονός ότι το είχε αποφασίσει η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, η επιβολή από τους δανειστές αυτού του επαχθούς μέτρου, στην ουσία του βαθιά αντικοινωνικού και οικονομικά αδιάφορου, ήταν για μένα – και όλους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – μια γροθιά στο στομάχι. Επικράτησε όμως, και ορθώς, η γενικότερη ευθύνη να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας και τη δημοσιονομική ισορροπία. Πήραμε κάποια αντισταθμιστικά μέτρα, όπως η μειωμένη τιμή των χορηγούμενων φαρμάκων, αλλά δεν είναι αρκετά. Τώρα όμως, μπαίνοντας στη μεταμνημονιακή εποχή, θα κάνουμε το χρέος μας απέναντι στους χαμηλοσυνταξιούχους. Είναι δέσμευσή μας, ότι εκείνοι που σήκωσαν δυσανάλογα μεγάλο βάρος θα έχουν και το μεγαλύτερο μερτικό από την κοινωνική μας πολιτική.

​

Νιώσατε κάποια στιγμή ότι, έστω και για το καλό του τόπου, δεν κάνατε, ως κυβερνητική πλειοψηφία, αυτά που είχατε υποσχεθεί προεκλογικά στον κόσμο;

​

Δεν σας κρύβω την απογοήτευσή μου – και όλων στο ΣΥΡΙΖΑ – για τον αντιευρωπαϊσμό που επέδειξαν οι δανειστές και οι εγχώριοι μένουμ-ευρωπαίοι, στο πρώτο εξάμηνο του 2015. Το προεκλογικό μας πρόγραμμα του Ιανουαρίου, το οποίο το παλέψαμε με όλες μας τις δυνάμεις, ήταν φιλόδοξο και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Έβγαζε τη χώρα από την κρίση και έδινε την ευκαιρία στην Ε.Ε. να αποδείξει ότι είναι μια ισχυρή παγκόσμια δύναμη, που ενδιαφέρεται για την ευημερία των λαών της. Δυστυχώς, με πρώτο τον κ. Σόιμπλε, επέλεξαν την επιβεβαίωση του νεοφιλελεύθερου δόγματος, των κοινωνικών ανισοτήτων εντός των χωρών και της Ένωσης. Ως συνέπεια, η άνοδος της ακροδεξιάς και η εμφάνιση φυγόκεντρων δυνάμεων στην Ευρώπη, δεν είναι τυχαία.

​

Όσο για το προεκλογικό πρόγραμμα του Σεπτεμβρίου του 2015, είμαστε απόλυτα συνεπείς καθώς είπαμε όλη την αλήθεια στο λαό. Αναλάβαμε  το διπλό καθήκον, να υλοποιήσουμε τη συμφωνία με τους δανειστές, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και να στήσουμε ξανά στα πόδια του το κοινωνικό κράτος. Μπορώ να πω ότι τα καταφέραμε. Παράλληλα βάλαμε τα θεμέλια για τη δίκαιη ανάπτυξη, στο πλαίσιο της οποίας συναντιόμαστε με την κοινωνία των πολλών, για να κάνουμε πράξη την κοινωνική δικαιοσύνη.

​

Ερχόμενοι σε θέματα που αφορούν στην Καρδίτσα, σας άκουσα, στην πρόσφατη σύσκεψη για τις Σχολές να συμφωνείτε στο να υπάρξουν διαφοροποιήσεις στην υπό διαβούλευση πρόταση του υπουργείου, αλλά ταυτόχρονα να μην δέχεστε την σκληρή κριτική επί της πρότασης. Δεν είναι κάπως οξύμωρο αυτό;

​

Χαίρομαι που μου δίνετε την ευκαιρία να επαναλάβω τις θέσεις μου.

​

Η πρόταση του υπουργείου Παιδείας είναι, κατ’ αρχήν, απόλυτα θετική για την Καρδίτσα, τη Θεσσαλία, το ΤΕΙ και το Πανεπιστήμιό μας. Μέχρι σήμερα, έχουμε ένα πανεπιστημιακό τμήμα και τέσσερα τμήματα ΤΕΙ. Με την πρόταση, θα αποκτήσουμε τέσσερα και ίσως πέντε πανεπιστημιακά τμήματα, πράγμα που σημαίνει ότι τα υπάρχοντα τμήματα ΤΕΙ θα αναβαθμιστούν, γιατί πάνω σε αυτά θα στηριχτούν τα νέα πανεπιστημιακά τμήματα. Επομένως, είναι άδικη η σκληρή κριτική που ασκήθηκε από κάποιους που είτε αγνοούν τα θέματα είτε νόμισαν πως βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν φτηνή αντιπολίτευση.

​

Ωστόσο, η πρόταση είναι σε διαβούλευση από τον ίδιο τον Υπουργό Παιδείας, ο οποίος, από την αρχή, είναι ανοιχτός σε εποικοδομητικές και δημιουργικές προτάσεις. Ακριβώς με αυτό  το σκεπτικό, θεωρώ ότι μπορεί και πρέπει να παραμείνει το Τμήμα Διαιτολογίας στην Καρδίτσα, ως πανεπιστημιακό. Και, επιπρόσθετα, θεωρώ ότι το υπό σύσταση Τμήμα Δημόσιας Υγείας θα ήταν χρήσιμο να βρίσκεται στην πόλη μας προκειμένου, ως Τμήμα της Ιατρικής, να συμβάλει στην ανάπτυξη τόσο του Νοσοκομείου μας όσο και στην αναβάθμιση του πρωτογενούς τομέα. Δεν ξέρω όμως ακόμα, εάν αυτό είναι εφικτό. Πάντως, αυτή είναι και η τελική άποψη των φορέων του νομού μας, την οποία δεσμεύομαι να υποστηρίξω και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, της οποίας είμαι μέλος.

​

Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να στηρίξουμε το Νέο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο θα έχει 34 τμήματα, θα είναι το δεύτερο ίδρυμα της χώρας, θα έχει πολλούς προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, διδάσκοντες, ερευνητές και διοικητικό προσωπικό, που θα συμβάλουν αποφασιστικά στην περιφερειακή και την τοπική μας ανάπτυξη. 

​

Διαφωνείτε με την άποψη ότι και η κατανομή των Σχολών πρέπει να διέπεται από την λογική της ισόρροπης Ανάπτυξης στο Θεσσαλικό Διαμέρισμα;

​

Ωραία το θέτετε, αλλά το κύριο είναι να έχουμε ένα Πανεπιστημιακό Ίδρυμα κύρους, με ακαδημαϊκή, επιστημονική και ερευνητική επάρκεια που θα εξασφαλίζει σύγχρονες και ποιοτικές σπουδές, επαγγελματικά δικαιώματα και θα κατοχυρώνει τη θέση του στον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα και διεθνώς.

​

Αλλά επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω, με έμφαση, ότι δεν είναι η κατανομή των Σχολών  στις πόλεις που εξασφαλίζει την ισόρροπη ανάπτυξη της Θεσσαλίας. Αυτό που μπορεί να την εξασφαλίσει, είναι η ορθή ακαδημαϊκή λειτουργία, οι συνέργειες των Σχολών του Πανεπιστημίου με τους πνευματικούς, τους ερευνητικούς, τους κοινωνικούς και τους παραγωγικούς φορείς, καθώς και η διάχυση των επιστημονικών και ερευνητικών επιτευγμάτων. Για να το πω αλλιώς: το Τμήμα Κτηνιατρικής της Καρδίτσας δεν υπάρχει μόνο για την κτηνοτροφία του νομού μας. Λειτουργεί, και έτσι πρέπει, για όλους τους νομούς, για όλο τον κλάδο της κτηνοτροφίας της Περιφέρειάς μας.

​

Η παράδοση του κεντρικού κομματιού του Ε-65 έδωσε μία γεύση για το πόσο σημαντικά οφέλη μπορεί να έχει η εύκολη οδική σύνδεση. Και λέμε μια γεύση, γιατί στην ουσία είναι ένας δρόμος, επιτρέψτε μου την έκφραση και κολοβός κι ακέφαλος. Τι προσδοκούμε και πότε για την πλήρη ολοκλήρωσή του;

​

Η ολοκλήρωση της κατασκευής του οδικού άξονα της Κεντρικής Ελλάδος είναι στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα εθνικά έργα, με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για την ανάπτυξη της χώρας και της Περιφέρειας. Συνεισφέρει στην περιφερειακή ανάπτυξη και οικονομική συνοχή, ολοκληρώνει το σύστημα μεταφορών σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, βελτιώνει τις κυκλοφοριακές ταχύτητες, τις συνθήκες ασφαλείας και περιορίζει τα ατυχήματα, συνδέει την κεντρική Ελλάδα με τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα και εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου εξυπηρέτηση.

​

Πλέον βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο για την έναρξη και των δυο υπόλοιπων κομματιών που αφορούν για την ολοκλήρωση του Ε-65. Όσον αφορά το κομμάτι Λαμία-Ξυνιάδα, όπως χαρακτηριστικά ανάφερε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλέξης Χαρίτσης ο οποίος βρέθηκε στα Τρίκαλα πριν από λίγες εβδομάδες, έφτασε στο τέλος του το "σήριαλ" με την έγκριση από την DG Move, ο φάκελος έχει εγκριθεί από την αρμόδια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύντομα θα  εγκατασταθεί ο εργολάβος για να ξεκινήσει τις εργασίες στο Νότιο τμήμα. Η έναρξη του έργου θα είναι μία μεγάλη ανάσα για την απασχόληση στην περιοχή, καθώς η έγκριση θα δρομολογήσει και την έναρξη των κατασκευών που θα δώσει απασχόληση σε εκατοντάδες εργαζόμενους, που σήμερα αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας λόγω των καθυστερήσεων.

​

Ως προς το βόρειο τμήμα, Καλαμπάκα-Εγνατία Οδός (μέσω Κηπουριού Γρεβενών), ο κ.Χαρίτσης σημείωσε ότι αμέσως μετά τη έναρξη των εργασιών στο νότιο τμήμα, θα δρομολογηθούν και οι διαδικασίες για  αυτό το Τμήμα. Εκεί εκτιμάται πως τα έργα θα ξεκινήσουν εντός του 2019, καθώς ξεπεράστηκαν επίσης όλα τα εμπόδια.

​

Αυτή, λοιπόν, είναι η αλήθεια: η κυβέρνησή μας «ξεκόλλησε» όλα τα μεγάλα έργα, όπως ο Ε-65, η κατασκευή των οποίων γίνεται πλέον με εκπληκτικές ταχύτητες, με μικρότερο συνήθως κόστος από την αρχική πρόβλεψη και παραδίδονται στους πολίτες προς χρήση, το ένα μετά το άλλο. Σκοπός μας  δεν είναι ούτε η «χαρά» των εργολάβων ούτε το μαύρο πολιτικό χρήμα. Σκοπός μας είναι να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ, να ολοκληρωθούν τα έργα και να επιταχύνουμε την ανάπτυξη της χώρας

​

Εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου. Μία πονεμένη ιστορία, που έφερνε τον ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν πάντα απέναντι από την Θεσσαλία και τις επιθυμίες της και η σχέση αυτή δεν έχει αλλάξει. Ποια είναι η δική σας θέση;

​

Η πολιτική μας είναι υπέρ της Θεσσαλίας και του συμφέροντος των αγροτών. Η εκτροπή του Αχελώου καρκινοβατεί, ανεξάρτητα για ποιο λόγο και πώς επιμερίζονται οι ευθύνες. Εμείς επικεντρωνόμαστε στη χάραξη ενός πλαισίου για μια νέα πολιτική, συνολικά ως προς τους υδατικούς πόρους της Θεσσαλίας. Θέλουμε επαρκείς  και ποιοτικούς  υδάτινους  πόρους για τη Θεσσαλία, που με τη σειρά τους θα στηρίξουν την ύδρευση και την ποιότητα ζωής, την άρδευση και τη βιώσιμη αγροτική ανάπτυξη καθώς και τη βιομηχανική παραγωγή. Υπάρχει επομένως ανάγκη ολοκληρωμένης μελέτης για τους διαθέσιμους πόρους και τα μέσα που θα συμβάλλουν στην υλοποίηση αυτού του σκοπού  και πρέπει να αναληφθούν οι αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες. Αντίθετα, η επιμονή σε φαραωνικά έργα που έχουν τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος, αποτελεί το πολιτικό άλλοθι εκείνων που μεταθέτουν τις ευθύνες του σήμερα σε ένα αόριστο μέλλον. Δεν έχουμε πια την πολυτέλεια για σπατάλη πόρων και αναβολή της παραγωγικής ανασυγκρότησης. 

​

Επιτρέψτε μου ωστόσο να επισημάνω, ότι πριν από ένα χρόνο μπήκε επίσημα η υπογραφή της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, για το υδροηλεκτρικό έργο του φράγματος της Μεσοχώρας, δίνοντας λύση σε ένα ναρκοθετημένο, για πολλά χρόνια, έργο. Πρόκειται για ένα έργο που συνδέεται άμεσα με την παραγωγική ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας και της χώρας, τον ενεργειακό σχεδιασμό και την περιβαλλοντική προστασία. Η ολοκλήρωσή του ύστερα από δύο χρόνια περίπου, θα αλλάξει οριστικά και προς το καλύτερο την προοπτική ανάπτυξης της περιοχής. Έπειτα από πολλές δεκαετίες,  αυτό το σημαντικό έργο, τόσο για την  περιοχή μας όσο και για ολόκληρη τη Θεσσαλία, παίρνει ξανά μπροστά. Παράλληλα, γίνονται πράξη οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για την επιτάχυνση όλων εκείνων των διαδικασιών, που θα επιτρέψουν την αξιοποίηση το πλούσιου υδάτινου ενεργειακού δυναμικού, με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων και κατάλληλων υποδομών.

​