Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.  

​

Κυρία και κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι όσοι είμαστε γονείς με παιδιά που φοίτησαν ή φοιτούν στο Λύκειο έχουμε νιώσει τις μεγάλες δυσκολίες και τις αγωνίες των παιδιών μας, προκειμένου να διασφαλίσουν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πράγματι στη Γ΄ και στη Β΄ Λυκείου οι μαθητές, ως πραγματικοί πνευματικοί εργάτες, κοπιάζουν και εξαντλούνται, καθώς η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο είναι μονόδρομος και σταθερή επιλογή για τη μέση ελληνική οικογένεια.

​

Είμαστε περήφανοι που ο λαός μας έχει αναγνωρίσει την αξία των πραγμάτων και στη συνείδησή του έχει καταξιωθεί η ελληνική παιδεία, αλλά ήταν τέτοιος ο ζήλος μας, όχι μόνο γιατί πιστεύουμε στην πνευματική πρόοδο, αλλά κυρίως γιατί επιζητήσαμε την καταξίωση υψηλού οικονομικού και κοινωνικού προφίλ συγκεκριμένων σχολών και επαγγελμάτων.

​

Αυτός ο ζήλος επέβαλε σε παιδιά δεκαέξι και δεκαεπτά ετών να βρίσκονται σε μια τάξη σχολείου ή φροντιστηρίου για τουλάχιστον εξήντα πέντε ώρες την εβδομάδα, χωρίς να υπολογιστούν οι ώρες της μελέτης. Τα πολλά εξεταζόμενα μαθήματα με τις λίγες ώρες διδασκαλίας στο δημόσιο σχολείο δεν επαρκούσαν για να καλύψουν τους υψηλούς στόχους της μεγάλης μερίδας των μαθητών.

​

Τα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης βρέθηκαν στη θέση, για πολλές δεκαετίες, να υποκαθιστούν το δημόσιο σχολείο, όχι μόνο στα γνωστικά αντικείμενα και την εξεταζόμενη ύλη, αλλά και στην ουσία. Ο μαθητής δεν γίνεται να βρίσκεται δέκα με δώδεκα ώρες την ημέρα σε μια τάξη. Έπρεπε να επιλέξει και επέλεξε το φροντιστήριο, με την ελπίδα ότι έτσι θα διασφαλίσει την επιτυχία του στις πανελλήνιες.

​

Η αποκαρδιωτική εικόνα στα περισσότερα λύκεια της χώρας μας δείχνει μαθητές αμέτοχους και αδιάφορους, συχνά νυσταγμένους, να απαξιώνουν το έργο των καθηγητών τους, ακόμα και των πιο ικανών. Το παιδί δεν μπαίνει στον κόπο να αξιολογήσει την ποιότητα της διδασκαλίας. Μπήκε στο λύκειο, γνωρίζοντας ότι μόνο με ένα καλό φροντιστήριο και προσωπικό διάβασμα θα πετύχει.

​

Επανιδρύουμε τη Γ΄ Λυκείου στην ουσία της και αποκαθιστούμε την ομαλότητα και την ισορροπία που έχει χαθεί στο δημόσιο σχολείο, στους μαθητές και στις οικογένειές τους. Αυξάνουμε τις ώρες διδασκαλίας των εξεταζόμενων μαθημάτων. Δίνουμε τη δυνατότητα στους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης να έχουν χρόνο να οργανώσουν τη διδασκαλία τους και να ανακτήσουν το κύρος τους.

​

Μειώνουμε τα εξεταζόμενα μαθήματα, ώστε οι μαθητές να επιλέγουν σχολές υψηλής ζήτησης και να μπορούν να διαχειρίζονται την ύλη τους ανθρώπινα. Έξι ώρες στο σχολείο την εβδομάδα για κάθε μάθημα είναι χρόνος υπεραρκετός για την παράδοση και την εμπέδωση της νέας γνώσης.

​

Ήδη θεσμοθετήσαμε και αναβαθμίσαμε την τεχνολογική εκπαίδευση. Η κοινωνία μας πρέπει να καταλάβει ότι τα τεχνικά επαγγέλματα δεν στερούνται ακαδημαϊκότητας. Αναβαθμίσαμε τα ΕΠΑΛ και τα ΤΕΙ. Τώρα με την ίδρυση των ΚΕΕ ολοκληρώνουμε την ομαλή λειτουργία της τεχνολογικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, που θα ανταποκρίνεται στα διεθνή πρότυπα, θα εξυπηρετεί την οικονομία και τη βιώσιμη ανάπτυξη, ώστε να ξεπεραστεί το ταμπού της χειρωνακτικής εργασίας που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία.

​

Η ανώτατη εκπαίδευση ενισχύεται οργανωτικά και οικονομικά και αυτό είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο σε ένα διεθνές περιβάλλον που κινείται με ραγδαίους ρυθμούς, με ταχύτατες εξελίξεις στην τεχνολογία, την έντονη κινητικότητα, τον αυξανόμενο ανταγωνισμό παγκοσμίως. Πρέπει να ξεπεραστούν παθογένειες του παρελθόντος και να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος της και να ανταποκριθεί με επιτυχία στις προκλήσεις που τίθενται για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας μας.

​

Σε ότι αφορά στα ΓΑΚ, όλοι γνωρίζουμε ότι κρύβουν έναν ανεξάντλητο θησαυρό τεκμηρίων που διασώζουν την εξέλιξη και την ιστορία της δημόσιας διοίκησης του ελληνικού κράτους. Το υψηλό έργο της αποκατάστασης και ταξινόμησης σπουδαίων αρχείων ακυρώνεται, αν δεν αξιοποιείται, αν δεν διοχετεύεται στην κοινωνία, στον ακαδημαϊκό χώρο και τον πολίτη.

​

Αναβαθμίζουμε τα ΓΑΚ, ακριβώς γιατί αναγνωρίζουμε ότι διαχειρίζονται ένα νευραλγικό κομμάτι της ιστορίας του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Πιστεύουμε ότι ο αναβαθμισμένος ρόλος που τους αποδίδεται με αυτό το νομοσχέδιο θα αναζωογονήσει τις τοπικές κοινωνίες, τους ερευνητές και τους φοιτητές και θα διασφαλίσει τη συνέχεια και την εξέλιξή τους.

​

Κλείνω, κύριοι συνάδελφοι, με την πεποίθηση ότι ιδιαίτερα τα θέματα παιδείας πρέπει να μας ενώνουν, αντί να μας διχάζουν, ως πολιτικές δυνάμεις αλλά και ως εκπροσώπους της ελληνικής κοινωνίας. Είναι βεβαίως μεγάλος ο πειρασμός της διαφοροποίησης για λόγους ιδεολογικούς ή πολιτικούς, κυρίως τώρα που βρισκόμαστε στο μέσο μιας προεκλογικής περιόδου.

​

Εάν όμως πρυτανεύσει η σύνεση και το δημόσιο συμφέρον, με την ευρεία έννοια, μπορούν να βρεθούν οι απαραίτητες εκείνες συγκλίσεις, οι οποίες θα αποφορτίσουν τα παιδιά μας, προκειμένου να είναι συμμέτοχοι σε ένα πραγματικά σύγχρονο ανοιχτό δημιουργικό και δημοκρατικό σχολείο.

​

Σας ευχαριστώ.