Η καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας πολύτιμο διαβατήριο για το μέλλον του ελληνισμού

​

Η θεμιτή και εύλογη φιλοδοξία του ελληνισμού να εκφράσει ένα οικουμενικό και υπερ-χρονικό μήνυμα ανθρωπισμού, είναι πλέον γεγονός. Με την Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύθηκε στις 24 Απριλίου (ΦΕΚ 2017, ΤΕΥΧΟΣ  ΔΕΥΤΕΡΟ, Αρ. Φύλλου 1384) καθιερώνεται η 9η Φεβρουαρίου ως «Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και Ημέρα μνήμης του Διονυσίου Σολωμού». Την απόφαση υπογράφουν ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης, ο υπουργός Παιδείας – Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και οι υφυπουργοί Εξωτερικών Γιάννης Αμανατίδης και Τέρενς Κουίκ.

​

Η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Διασποράς της Βουλής, ανέδειξε και πέτυχε την ικανοποίηση ενός διαχρονικού αιτήματος όλων των απόδημων Ελλήνων. Σημειώνεται ότι  πρωτοστάτης αυτής της ιδέας υπήρξε η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων και Αδελφοτήτων Ιταλίας (ΟΕΚΑΙ), η οποία επί χρόνια ζητούσε επίμονα την καθιέρωση της «Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας και Ελληνικού Πολιτισμού».

​

Πρόκειται  για την ικανοποίηση ενός αιτήματος αλλά και για την αναγνώριση μιας αναγκαιότητας, καθώς η μακραίωνη  ιστορική  πορεία  της ελληνικής γλώσσας προσδιορίζει καθοριστικά την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων και αναδεικνύει την πανανθρώπινη εμβέλειά της.

​

Η ελληνική γλώσσα είναι φορέας ενότητας των Ελλήνων της Διασποράς με την πατρίδα. Είναι η κιβωτός που περικλείει τα ιδεώδη και τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού, ενώ ταυτόχρονα, αποτελεί  και άυλη κληρονομιά της ανθρωπότητας. Ως τέτοια κληρονομιά, η σημασία της για τον σύγχρονο κόσμο θα μπορούσε να αποβεί χρήσιμη και ουσιαστική. Και τούτο γιατί ο διαχρονικά ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας του ελληνικού πολιτισμού αποτελεί πλέον ζητούμενο, σε μια εποχή που αναζητείται κατεύθυνση και νόημα ύπαρξης, για τον άνθρωπο ως είδος αλλά και για τον πλανήτη.

​

Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι η επιστήμη, η φιλοσοφία, η τέχνη και η διαμόρφωση του θρησκευτικού φαινομένου οφείλουν την ανάπτυξή τους  και στηρίζονται στους πυλώνες της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας.  Όπως ακριβώς και το δημοκρατικό παράδειγμα, δηλαδή ο δημοκρατικός τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας των κοινωνιών, ο οποίος εξακολουθεί να αποτελεί πρότυπο για όλες τις σύγχρονες κοινωνίες.

​

Το περιεχόμενο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, έχει ως εξής:

1. Καθιερώνεται ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας η 9η Φεβρουαρίου, Ημέρα μνήμης του Διονυσίου Σολωμού (8 Απριλίου 1798 - 9 Φεβρουαρίου 1857).

2.  Η οργάνωση των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής γλώσσας, σε όλα τα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, αποφασίζεται από τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ενώ το περιεχόμενο τους σχεδιάζεται κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, ενθαρρύνοντας και ξεχωριστές πρωτοβουλίες από λειτουργούς και διδασκόμενους σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

3.  Η οργάνωση των εκδηλώσεων για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής γλώσσας, όπως ιδίως παρουσιάσεις, ημερίδες, ομιλίες, σε Περιφέρειες και Δήμους και τοπικούς φορείς τους, σε συνεργασία με τις Ενώσεις τους, ΕΝ.Π.Ε. και Κ.Ε.Δ.Ε., καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών. Το περιεχόμενο μπορεί να καταρτιστεί και σε συνεννόηση με το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων.

4.  Το Υπουργείο Εξωτερικών, μέσω της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού και σε συνεργασία με τις ελληνικές Διπλωματικές Αρχές, τις Ομογενειακές Οργανώσεις, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τα πρεσβυγενή Πατριαρχεία και Αρχιεπισκοπές που συνδράμουν στη λειτουργία σχολείων ή τμημάτων εκμάθησης ελληνικής γλώσσας, καταρτίζει σε συνεννόηση με το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, αντίστοιχα προγράμματα εκδηλώσεων που προτείνει, πέρα των δικών τους πρωτοβουλιών, σε όλες τις Ελληνικές Κοινότητες της Διασποράς ή αλλοδαπά πανεπιστημιακά ιδρύματα με έδρες ελληνικών σπουδών ή σχολές και άλλους φορείς εκμάθησης ελληνικής γλώσσας, πόσο μάλλον επιδοτούμενους από την ΓΓΑΕ. 5. Το Υπουργείο Εξωτερικών θα μεριμνήσει στο πλαίσιο διεθνών οργανισμών όπως του Ο.Η.Ε. ή και της ΟΥΝΕΣΚΟ, για την καθιέρωση της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας.

 

Η ενίσχυση της παρουσίας της ελληνικής γλώσσας συνεπάγεται την ουσιαστική ενίσχυση της ίδιας της χώρας μας, ιδιαίτερα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε σήμερα. Μπορούμε μάλιστα να ισχυριστούμε βάσιμα, ότι αποτελεί το πολύτιμο διαβατήριο για το μέλλον του ελληνισμού της Ελλάδας, της Κύπρου και της Διασποράς. Χωρίς αμφιβολία, αποτελεί και ένα ουσιαστικό τεκμήριο αλληλεγγύης προς τους πολλούς πολίτες του κόσμου, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι, ανυπόκριτα και χωρίς ιδιοτέλεια,  κοινωνοί των ελληνικών αξιών και της ελληνικής παιδείας.